Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

ΑΚΤΗ ΡΕΤΖΙΚΑ



Τόπος: Επανομή, Θεσσαλονίκης.

Ελάχιστα χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη εκεί στο ποταμό Επανομής βρίσκετε η ακτή Ρετζίκα. Έλα μη μου κάνετε τους ανίδεους και σφυρίζετε δήθεν στον αέρα, ότι δεν ξέρετε που είναι. Σας παρακολουθώ χρόνια χειμώνα καλοκαίρι να την αράζετε εκεί με το ταίρι σας και να βλέπετε ηλιοβασίλεμα.

Ναι, ναι, ναι, το Τζενάκι την πρώτη σας γραμματέα (τι σας θύμισα) εκεί δεν της λέγατε, με θέα τον Όλυμπο απέναντι, ότι είναι η μία και μοναδική της ζωής σας, ως τη στιγμή που το στεφάνι σας, σας θύμισε ότι αν εσείς πάρετε το Τζενάκι εκείνη θα πάρει το σπίτι στο Ψυχικό και την cabriole!

Μήπως να σας θυμίσω τη φοιτήτρια της αρχιτεκτονικής πρόπερσι που για χάρη της πάλι εκεί στο Beach bar ξημερωνόσασταν και πηγαίνατε κατευθείαν στο γραφείο κουβαλώντας τόνους άμμου στα μπατζάκια και στα καλτσάκια σας μέσα!

Αμ, να μη σου πω για εκείνη την οικολόγα – πράσινη νεαρά, που σε είχε βάλει να κάνεις camping μαζί της εκεί. Μια βδομάδα σου κάναμε ενεσούλες για το πιάσιμο από τις τρέλες μέσα στη σκηνή.

Αλλά να πω και του στραβού το δίκαιο και το στεφάνι σου εκεί έμαθα ότι το πηγαίνεις τον Αύγουστο. Και σουίτα της κλείνεις αλλά και το τοπάνι στο στόμα της το ταΐζεις, μη και σου φάει την cabliole!

Έλα να σοβαρευτώ τώρα. Μου αρέσει αυτό το μέρος, μου αρέσει πολύ. Βασικά είναι ο προστατευόμενος υδροβιότοπος, είναι η πεντακάθαρη θάλασσα και φυσικά είναι ο Όλυμπος πιάτο απέναντι μου.

Μα πάνω από όλα είναι αυτές οι τρείς γυναίκες οι οποίες τρέχουν και λειτουργούν αυτό που λέμε εμείς απλά: «πάμε Ακτή Ρετζίκα». Πάντα το έλεγα ότι τα γυναικείο χέρι βάζει μια άλλη πινελιά στη ζωή μας. Φανταστείτε λοιπόν τι κάνουν έξι χέρια (εκτός από τα φάσκελα). Φροντίζουν για τους καλύτερους μεζέδες και τα πιο φρέσκα ψαρικά στη ταβέρνα τους δίπλα στη θάλασσα. Τρέχουν πάνω κάτω και εξυπηρετούν τους πάντες στο camping που λειτουργούν. Και φροντίζουν να μην λείψει τίποτα από τις σουίτες και τους ενοίκους στο ξενοδοχείο τους.

Έλα μη το σκέπτεσαι πάρε τους κολλητούς αυτή τη φορά και βουρ για τσίπουρα, ψαράκι, καμιά βουτιά άσε που έχω την εντύπωση ότι εχθές το βράδυ σαν να πήρε το μάτι μου και το Τζενάκι εκεί να αράζει σε μία σεζ λόνγκ, ΜΟΝΗ ΤΗΣ!!!!

http://www.retzikas.gr

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ "ΣΕΛΗΝΗ"


Θα την πω την αμαρτία μου και θέλω να είστε επιεικείς μαζί μου. Μη με ρίξετε κατευθείαν στη πυρά, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω.

Λατρεύω την κάθε μορφή παστουρμαδόπιτας! Και εχθές πάλι δοκίμασα!

Είναι λοιπόν αυτό το πολύ μικρό μαγαζάκι με λίγα τραπεζάκια μέσα αλλά και έξω στη πλατεία προσφυγικής αγοράς στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Σελήνη το όνομα αυτού.

Εσωτερικά σου θυμίζει ολίγον από μπακάλικο άλλων εποχών, με ράφια γεμάτα ενδώδιμα - αποικιακά, ντενεκέδες από φέτα, λακέρδα, ελιές κλπ.

Εκεί λοιπόν την τσάκισα την παστουρμαδόπιτα και κουβέντα δεν είπε.

Μου αρέσει αυτό το μαγαζί για πολλούς λόγους. Πρώτος και βασικότερος τα πιάτα ημέρας. Πάντα καλομαγειρεμένα, διαφορετικά ώστε να καλύπτουν όλα τα γούστα, όχι πολλά ώστε να χάνεις τον μπούσουλα και γεύσεις απλές και καθαρές. Οπότε ότι και εάν διαλέξετε θα είναι καλό.

Μη ψάξετε το μενού, απλά κοιτάξτε στον μαυροπίνακα τα πιάτα, απλά όσο περνά η ώρα αρχίζουν να λιγοστεύουν οπότε το νου σας. Όσο για λίστα κρασιών, ξεχάστε το, τσιπουράκι, και άπλετο χύμα λευκό, ερυθρό.

Το σέρβις είναι το ίδιο φιλικό με της μαμάς σας, πολύ χα-λα-ρό και καθόλου δήθεν.

Δεν θα σας πω για τις τιμές του! Πολύ χαμηλότερες από τις γνωστές αλυσίδες ταχυφαγείων.

Θα το βρείτε στη Θεσσαλονίκη ψηλά στη Βενιζέλου μέσα, μπαίνοντας από μία από τις έξι στοές στη πλατεία προσφυγικής αγοράς (στα γνωστά παλιατζίδικα).

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009


Η Οινοποιία Αρβανιτίδη συμμετέχει στις «Ανοιχτές Πόρτες»
Σάββατο 16 και Κυριακή 17 Μαΐου 2009
10.00 – 18.00

Η Οινοποιία Αρβανιτίδη, ως μέλος των Δρόμων του Κρασιού της Βορείου Ελλάδος, συμμετέχει στην εκδήλωση «Ανοιχτές Πόρτες» και μας προσκαλεί στο κτήμα της στον Ασκό Θεσσαλονίκης το Σαββατοκύριακο 16-17 Μαΐου 2009 (10.00 – 18.00).

Η γευστική δοκιμή των κρασιών της θα συνδυαστεί με το ονομαστό κασέρι Σοχού.

Η Οινοποιία Αρβανιτίδη βρίσκεται στον Ασκό Θεσσαλονίκης. Στο υψόμετρο των 500 μέτρων, τα 30 στρέμματα των ιδιόκτητων αμπελώνων μας απολαμβάνουν το οικοσύστημα που ευνοεί την παραγωγή κρασιών φίνων, πολύπλοκων και ισορροπημένων. Στο σύνολο του αμπελώνα εφαρμόζουμε τη βιολογική καλλιέργεια.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Λευκάδα



Τόπος: Λευκάδα, Σύβοτα.

Αυτό το πάσχα υποσχέθηκα στο εαυτό μου να μην βάλω φωτιά στο σπίτι που θα με φιλοξενήσει και το κατάφερα. Γιατί πέρισυ στο παρά πέντε να το κάψω συθέμελα έφτασα.

Επέλεξα την βίλλα αυτή μέσα από το internet και πραγματικά δεν με απογοήτευσε καθόλου το αντίθετο ξεπέρασε τις προσδοκίες μου!
Η τοποθεσία της μαγευτική. Ψηλά σε ένα λόφο που και ο Hilary (καμία σχέση με την Clinton, ο άλλος ο ορειβάτης) θα το ζήλευε.


Η θέα μαγική τόσο ώστε να με καθηλώσει 4 μέρες σε μία chez long δίπλα στην ιδιωτική της πισίνα να αγναντεύω θάλασσα και πράσινο.
Η πλήρως εξοπλισμένη και πολύ καλόγουστη η βίλλα με 2 υπνοδωμάτια, καθιστικό, κουζίνα, τραπεζαρία και 2 μπάνια φαινόταν ότι έγινε με προσωπικό γούστο των ιδιοκτητών και ουχί κάποιου δήθεν διακοσμητή από την Νέα Υόρκη!


Το μέρος προσφέρετε για την απόλυτη χαλάρωση και αν οργανωθείτε καλά και γεμίσετε το ψυγείο δεν θα έχετε κανένα λόγο να κουνηθείτε από εκεί.

Τι πλήρωσα? 150€ την περίοδο του Πάσχα. Όπερ εστί, αν είστε 4 άτομα ,λιγότερο από 40€ έκαστος. Μη περιμένετε όμως τη τιμή αυτή και τον δεκαπενταύγουστο!

Plus: Η απόλυτη ηρεμία, η απόλυτη θέα & Jacuzzi!

Minus: Ο δρόμος από τα Σύβοτα έως το οίκημα που είναι ολίγον «τραχής» για την καινούργια Mercedes σας.

Info: Τις βίλλες αυτές τις Χριστίνας και του Ανδρέα, ζήτησε να τις ενοικιάσει πέρισυ το καλοκαίρι η madonna. Προς τιμή της Χριστίνας και του Ανδρέα (ουχί της madonna) προτίμισαν να μην ακυρώσουν καμία από τις κρατήσεις τους και να διαθέσουν τα οικίματα στους πελάτες που τα είχαν κρατήσει από καιρό, και να αφήσουν την madonna να ψάχνει μέσα στο λιοπύρι με το sleeping bag στη πλάτη να βρεί άλλο κατάλυμα. (οκ αυτό με το sleeping bag είναι δικό μου, το υπόλοιπο όμως είναι αλήθεια).