Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

ΑΚΤΗ ΡΕΤΖΙΚΑ



Τόπος: Επανομή, Θεσσαλονίκης.

Ελάχιστα χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη εκεί στο ποταμό Επανομής βρίσκετε η ακτή Ρετζίκα. Έλα μη μου κάνετε τους ανίδεους και σφυρίζετε δήθεν στον αέρα, ότι δεν ξέρετε που είναι. Σας παρακολουθώ χρόνια χειμώνα καλοκαίρι να την αράζετε εκεί με το ταίρι σας και να βλέπετε ηλιοβασίλεμα.

Ναι, ναι, ναι, το Τζενάκι την πρώτη σας γραμματέα (τι σας θύμισα) εκεί δεν της λέγατε, με θέα τον Όλυμπο απέναντι, ότι είναι η μία και μοναδική της ζωής σας, ως τη στιγμή που το στεφάνι σας, σας θύμισε ότι αν εσείς πάρετε το Τζενάκι εκείνη θα πάρει το σπίτι στο Ψυχικό και την cabriole!

Μήπως να σας θυμίσω τη φοιτήτρια της αρχιτεκτονικής πρόπερσι που για χάρη της πάλι εκεί στο Beach bar ξημερωνόσασταν και πηγαίνατε κατευθείαν στο γραφείο κουβαλώντας τόνους άμμου στα μπατζάκια και στα καλτσάκια σας μέσα!

Αμ, να μη σου πω για εκείνη την οικολόγα – πράσινη νεαρά, που σε είχε βάλει να κάνεις camping μαζί της εκεί. Μια βδομάδα σου κάναμε ενεσούλες για το πιάσιμο από τις τρέλες μέσα στη σκηνή.

Αλλά να πω και του στραβού το δίκαιο και το στεφάνι σου εκεί έμαθα ότι το πηγαίνεις τον Αύγουστο. Και σουίτα της κλείνεις αλλά και το τοπάνι στο στόμα της το ταΐζεις, μη και σου φάει την cabliole!

Έλα να σοβαρευτώ τώρα. Μου αρέσει αυτό το μέρος, μου αρέσει πολύ. Βασικά είναι ο προστατευόμενος υδροβιότοπος, είναι η πεντακάθαρη θάλασσα και φυσικά είναι ο Όλυμπος πιάτο απέναντι μου.

Μα πάνω από όλα είναι αυτές οι τρείς γυναίκες οι οποίες τρέχουν και λειτουργούν αυτό που λέμε εμείς απλά: «πάμε Ακτή Ρετζίκα». Πάντα το έλεγα ότι τα γυναικείο χέρι βάζει μια άλλη πινελιά στη ζωή μας. Φανταστείτε λοιπόν τι κάνουν έξι χέρια (εκτός από τα φάσκελα). Φροντίζουν για τους καλύτερους μεζέδες και τα πιο φρέσκα ψαρικά στη ταβέρνα τους δίπλα στη θάλασσα. Τρέχουν πάνω κάτω και εξυπηρετούν τους πάντες στο camping που λειτουργούν. Και φροντίζουν να μην λείψει τίποτα από τις σουίτες και τους ενοίκους στο ξενοδοχείο τους.

Έλα μη το σκέπτεσαι πάρε τους κολλητούς αυτή τη φορά και βουρ για τσίπουρα, ψαράκι, καμιά βουτιά άσε που έχω την εντύπωση ότι εχθές το βράδυ σαν να πήρε το μάτι μου και το Τζενάκι εκεί να αράζει σε μία σεζ λόνγκ, ΜΟΝΗ ΤΗΣ!!!!

http://www.retzikas.gr

2 σχόλια:

  1. Απλά… πάμε Ακτή Ρετζίκα
    ένα όμορφο άρθρο από έναν όμορφο άνθρωπο.

    Thank you Topani-maniac!
    x
    Katerina

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωραία περιγραφή...!

    Καλά όλοι εκεί καμπριολέ έχετε; :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Είμαι όλος αυτιά